لزوم هماهنگی در زمینه پژوهش بیماریهای پوست و اجتناب از تكرار فعالیتهای تحقیقاتی در دانشگاههای علوم پزشكی ایران، مسئولین وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی و دفترریاست جمهوری را بر آن داشت تادر سال 1371 مركزی را جهت پژوهش در زمینه بیماریهای پوست تاسیس نمایند .

هیئت امنای مركز آموزش وپژوهش بیماریهای پوست وجذام در زمان تاسیس عبارت بودند از: رئیس جمهور وقت (آیت… هاشمی رفسنجانی)، وزیر امور خارجه ( دكترعلی اكبر ولایتی )، وزیربهداشت ، درمان و آموزش پزشكی ( دكتر رضا ملك زاده )، رئیس كمیته امداد امام خمینی ( آقای نیری) و دكتر یحیی دولتی.

دكتر دولتی به پیشنهاد هیئت امنا و تائید وزیر بهداشت ، درمان و آموزش پزشكی به عنوان رئیس مركز آموزش و پژوهش بیماریهای پوست وجذام تعیین گردید.

مسئولیت اصلی مركز آموزش وپژوهش بیماریهای پوست وجذام ایجاد هماهنگی میان تمامی فعالیتهای آموزشی و پژوهشی در زمینه بیماریهای پوست وجذام تعیین گردید .

در سال 1372 مركز آموزش وپژوهش بیماریهای پوست و جذام از وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشكی جدا گردید و به دانشگاه علوم پزشكی و خدمات بهداشتی درمانی تهران پیوست.

سیاستهای كلان:

پژوهش در زمینه اپیدمیولوژی بیماریهای شایع پوست با تاكید بر بیماری سالك و جذام در ایران. پژوهش در زمینه ایمیونوپاتوژنز بیماری سالك با تاكید بر یافتن surrogate markers مصونیت در سالك پوستی. پژوهش در مورد تولید و ارزیابی واكسن سالك و استاندارد و بهینه سازی روش لیشمانیزاسیون در شرایط GMP و GLP به عنوان روشی برای ارزیابی واكسن های سالك و به عنوان روشی در پیشگیری از بیماری سالك. پژوهش در زمینه داروهای موثر بر سالك و بهینه سازی روشهای درمانی. آموزش دستیاران پوست سراسر كشور و دانشجویان پزشكی جهت شناسایی موارد جدید جذام و پوشش كامل MDT به منظور حذف جذام بر اساس برنامه WHO برگزاری دوره های آموزشی GCP به منظور استاندارد و نهادینه كردن تحقیقات پزشكی در كشور با همكاری WHO. راه اندازی روشهای نوین درمان تخصصی سرطان پوست از جمله MOHS’ surgery و PDT. پژوهش در زمینه درمان بیماریهای پوست توسط لیزر. كارآزمایی بالینی داروهای جدید در درمان بیماریهای پوست بر اساس GCP.